RETOUR
À L’ENTRÉE DU SITE
ALLER
à LA TABLE DES MATIÈRES DES PETITS POÈMES
ALLER A LA TABLE DES
MATIERES DE BACCHYLIDE
BACCHYLIDE
ODE III
TEXTE GREC
Oeuvre numérisée par Marc Szwajcer
traduction française
Ἱέρωνι Συρακοσίῳ Ἵπποις Ὀλύμπια.
Ἀριστοκάρπου Σικελίας κρέουσαν
Δάματρα Ἰοστέφανόν τε κούραν
ὕμνει, γλυκύδωρε Κλειοῖ, θοάς τ᾽ Ὀ-
λυμπιοδρόμους Ἱέρωνος ἵππους. 5
Σεύον]το γὰρ σὺν ὑπερόχῳ τε Νίκᾳ
σὺν Ἀγ]λαΐᾳ τε παρ᾽ εὐρυδίναν
Ἀλφεόν, τόθι Δ]εινομένεος ἔθηκαν
ὄλβιον [γόνον στεφάνω]ν κυρῆσαι.
Θρόησε δὲ λ[αὸς ἀπείρων·
ἆ τρισευδαίμ[ων ἀνήρ, 10
ὃ παρὰ Ζηνὸς λαχὼν
πλείσταρχον Ἑλλάνων γέρας
οἶδε πυργωθέντα πλοῦτον μὴ μελαμ-
φαρέϊ κρύπτειν σκότῳ. 15
Βρύει μὲν ἱερὰ βουθύτοις ἑορταῖς,
βρύουσι φιλοξενίας ἀγυιαί·
λάμπει δ᾽ ὑπὸ μαρμαρυγαῖς ὁ χρυσὸς
ὑψιδαιδάλτων τριπόδων σταθέντων
πάροιθε ναοῦ, τόθι μέγιστον ἄλσος 20
Φοίβου παρὰ Κασταλίας ῥεέθροις
Δελφοὶ διέπουσι. Θεόν, θεόν τις
ἀγλαϊζέτω, ὁ γὰρ ἄριστος ὄλβων.
Ἐπεί ποτε καὶ δαμασίππου
Λυδίας ἀρχαγέταν,
εὖτε τὰν πεπ[ρωμέναν 25
Ζηνὸς τελε[ιοῦσαι κρίσιν
Σάρδιες Περσᾶ[ν ἐπορθεῦντο στρ]ατῷ,
Κροῖσον ὁ χρυσά[ορος
φύλαξ᾽ Ἀπόλλων. [Ὁ δ᾽ ἐς ἄ]ελπτον ἆμαρ
μολὼν πολυδ[άκρυον] οὐκ ἔμελλε 30
μίμνειν ἔτι δ[ουλοσύ]ναν· πυρὰν δὲ
χαλκοτειχέος π[ροπάροι]θεν αὐ[λᾶς
ναήσατ᾽, ἔνθα σὺ[ν ἀλόχῳ] τε κεδνᾷ
σὺν εὐπλοκάμοις τ᾽ ἐπέβαιν᾽ ἄλα[στον 35
θυγατράσι δυρομέναις· χέρας δ᾽ ἐς
αἰπὺν αἰθέρα σφετέρας ἀείρας
γέγω]νεν· ὑπέρβιε δαῖμον,
ποῦ θεῶν ἐστιν χάρις;
ποῦ δὲ Λατοίδας ἄναξ; 40
πίτνους]ιν Ἀλυάττα δόμοι,
¯˘¯ ¯˘¯ ] μυρίων
¯˘¯ ¯˘¯]ν;
¯˘˘ ˘˘˘¯˘]ν ἄστυ,
φοινίσσεται αἵματι χρυσο]δίνας 45
Πακτωλός· ἀεικελίως γυναῖκες
ἐξ ἐϋκτίτων μεγάρων ἄγονται·
τὰ πρόσθε δ᾽ ἐχθρὰ φίλα· θανεῖν γλύκιστον.
Τός᾽ εἶπε, καὶ ἁβροβάταν κέλευσεν
ἅπτειν ξύλινον δόμον. Ἔ[κλαγ]ον δὲ 50
παρθένοι, φίλας τ᾽ ἀνὰ ματρὶ χεῖρας
ἔβαλλον· ὁ γὰρ προφανὴς θνα-
τοῖσιν ἔχθιστος φόνων·
ἀλλ᾽ ἐπεὶ δεινοῦ πυρὸς
λαμπρὸν διάϊ[σσεν μέ]νος, 55
Ζεὺς ἐπιστάσα[ς μελαγκευ]θὲς νέφος
σβέννυεν ξανθὰ[ν φλόγα.
Ἄπιστον οὐδέν, ὅ τι θ[εῶν μέ]ριμνα
τεύχει· τότε Δαλογενὴς Ἀπόλλων
φέρων ἐς Ὑπερβορέους γέροντα 60
σὺν τανισφύροις κατένασσε κούραις
δἰ εὐσέβειαν, ὅτι μέγιστα θνατῶν.
Ἐς ἀγαθέαν ἀνέπεμψε Πυθώ.
Ὅσοι γε μὲν Ἑλλάδ᾽ ἔχουσιν, οὔτι[ς,
ὦ μεγαίνητε Ἱέρων, θελήσει 65
φάμ]εν σέο πλείονα χρυσὸν
Λοξί]ᾳ πέμψαι βροτῶν.
Εὖ λέγ]ειν πάρεστιν, ὅς-
τις μὴ φθόνῳ πιαίνεται,
θεοφι]λῆ φίλιππον ἄνδρ᾽ ἀρήϊον, 70
τεθμ]ίου σκᾶπτρον Διὸς
ἰοπλό]κων τε μέρο[ς ἔχοντ]α Μουσᾶν·
ὡς δ᾽ ἐν] Μαλέᾳ ποτέ, [χεῖμα δαί]μων
ἐπ᾽ ἔθ]νος ἐφάμερον α[ἶψ᾽ ἵησι.
Καίρι]α σκοπεῖς· βραχ[ὺς ἄμμιν αἰών· 75
δολό]εσσα δ᾽ ἐλπὶς ὑπ[ὸ κέαρ δέδυκεν
ἐφαμ]ερίων· ὁ δ᾽ ἄναξ [Ἀπόλλων
ὁ βουκό]λος εἶπε Φέρη[τος υἷι·
θνατὸν εὖντα χρὴ διδύμους ἀέξειν
γνώμας, ὅτι τ᾽ αὔριον ὄψεαι 80
μοῦνον ἁλίου φάος,
χὥτι πεντήκοντ᾽ ἔτεα
ζωὰν βαθύπλουτον τελεῖς.
Ὅσια δρῶν εὔφραινε θυμόν· τοῦτο γὰρ
κερδέων ὑπέρτατον. 85
Φρονέοντι συνετὰ γαρύω· βαθὺς μὲν
αἰθὴρ ἀμίαντος· ὕδωρ δὲ πόντου
οὐ σάπεται· εὐφροσύνα δ᾽ ὁ χρυσός·
ἀνδρὶ δ᾽ οὐ θέμις, πολιὸν π[αρ]έντα
γῆρας, θάλειαν αὖτις ἀγκομίσσαι 90
ἥβαν. Ἀρετᾶ[ς γε μ]ὲν οὐ μινύθει
βροτῶν ἅμα ς[ώμα]τι φέγγος, ἀλλὰ
Μοῦσά νιν τρ[έφει]. Ἱέρων, σὺ δ᾽ ὄλβου
κάλλιστ᾽ ἐπεδ[είξ]αο θνατοῖς
ἄνθεα· πράξα[ντι] δ᾽ εὖ 95
οὐ φέρει κόσμον σιω-
πά· σὺν δ᾽ ἀλαθείᾳ καλῶν
καὶ μελιγλώσσου τις ὑμνήσει χάριν
Κηΐας ἀηδόνος. |