AELTERE PYTHAGOREER

5. CERCOPS

CIC. , d. n. deor, I, 38, 107

Orpheum poetam docet Aristoteles (fr. 7) numquam fuisse et hoc Orphicum carmen Pythagorei ferunt cuiusdam fuisse Cercopis.

CLEM., Str. I, 395P

᾿Επιγένης δὲ ἐν τοῖς Περὶ τῆς εἰς ῾Ορφέα <ἀναφερομένης> ποιήσεως Κέρκωπος εἶναι λέγει τοῦ Πυθαγορείου τὴν Εἰς ῞Αιδου κατάβασιν καὶ τὸν ῾Ιερὸν λόγον (ang. Schcriften des Pythagoras, s. 25 B 2) τὸν δὲ Πέπλον καὶ τὰ Φυσικὰ Βροντίνου (c. 17).

SUID, s. v. ᾿Ορφεύς·

῾Ιεροὺς λόγους ἐν ῥαψωιδίαις κδ. λέγονται δὲ εἶναι Θεογνήτου τοῦ Θεσσαλοῦ, οἱ δὲ Κέρκωπος τοῦ Πυθαγορείου.

DIOG., II, 46 (s. S. 26, 18ff)

Τούτῳ τις, καθά φησιν ᾿Αριστοτέλης ἐν τρίτῳ Περὶ ποιητικῆς (Rose 75), ἐφιλονείκει ᾿Αντίλοχος Λήμνιος καὶ ᾿Αντιφῶν ὁ τερατοσκόπος, ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης· καὶ Σύαγρος ῾Ομήρῳ ζῶντι, ἀποθανόντι δὲ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος· καὶ Κέρκωψ ῾Ησιόδῳ ζῶντι, τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος Ξενοφάνης· καὶ Πινδάρῳ ᾿Αμφιμένης ὁ Κῷος· Θάλητι δὲ Φερεκύδης καὶ Βίαντι Σάλαρος Πριηνεύς· Πιττακῷ ᾿Αντιμενίδας καὶ ᾿Αλκαῖος, ᾿Αναξαγόρᾳ Σωσίβιος, καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων.